Η «Φόνισσα» του Παπαδιαμάντη… στον μεγεθυντικό φακό της εγκληματολογίας

Περίληψη

Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι να προσεγγίσει με βάση το ευρύ ρεπερτόριο των εγκληματολογικών θεωριών τα εγκλήματα της Φραγκογιαννούς, της κεντρικής ηρωίδας της νουβέλας «Φόνισσα» του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη. Το ερευνητικό πρόβλημα που διατρέχει τη συγκεκριμένη εργασία είναι «Γιατί διέπραξε τους φόνους η Φραγκογιαννού;», και θα επιχειρηθεί να δοθούν ενδεχόμενες ερμηνείες προκειμένου να φωτιστεί εγκληματολογικά η υπόθεση. Η εργασία δομείται σε δύο θεματικούς άξονες με σαφή έμφαση ως προς τον δεύτερο από αυτούς. Ειδικότερα, θα προηγηθεί σύντομη γενική αναφορά στην ιστορική εξέλιξη της εγκληματολογικής σκέψης και θα ακολουθήσει η λογοτεχνική «μελέτη περίπτωσης». Εστιάζοντας σε κομβικά σημεία των βιολογικών, ψυχολογικών, κοινωνικών θεωριών αλλά και αξιοποιώντας ερμηνευτικά σχήματα της Κριτικής εγκληματολογίας, θα φωτιστούν οι τέσσερις φόνοι μικρών κοριτσιών που διαπράττονται από τη Φόνισσα, μια ιδιαίτερη γυναικεία μορφή της νεοελληνικής πεζογραφίας.